Goldene Bulle, c. 24

Goldene Bulle Karls IV. Capitulum [XXIV]

Copyright © 1998 Stuart Jenks
Jegliche gewerbliche Nutzung ist untersagt.
Kopieren (Spiegeln auf fremden Servern) – auch zur Verwendung im akademischen Unterricht – ist ebenfalls untersagt.

Bindefehler sind grün, Trennfehler magenta dargestellt

Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | c. 7 | c. 8 | c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | Vorwärts zu c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31


bFMTCP
Infrascripte leges promulgate sunt in curia Metensi{68} per dominum Karolum quartum Romanorum imperatorem{68a} et Boemie regem augustum anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo sexto, assistentibus sibi omnibus sacri Romani imperii electoribus,{68c} presentibus dominis venerabili in Christo patre domino T[alayrando] episcopo Albanensi sancte Romane ecclesie cardinali ac Karolo regis Francie primogenito Normandie duce illustri ac delphino Wiennensi, in die Nativitatis Christi. Infrascripte{68b} leges promulgate sunt in curia Metensi{68} per dominum Karolum quartum Romanorum imperatorem et Boemie regem augustum anno Domini M° CCC° L sexto in die Nativitatis Christi, assistentibus sibi omnibus sacri Romani imperii electoribus, presentibus dominis venerabili in Christo patre domino T[alayrando] episcopo Albanensi sancte Romane ecclesie cardinali ac Karolo regis Francie primogenito Normandie duci illustri ac delphino Wiennensi.            
[XXIV.]
Si{69} quis cum principibus, militibus vel privatis, seu quibuscumque personis plebeis eciam{70} scelestam faccionem aut faccionis ipsius inierit sacramentum vel dederit{71} de nece venerabilium et illustrium nostrorum et sacri Romani imperii tam ecclesiasticorum quam secularium principum electorum seu alterius eorundem (nam et ipsi pars corporis nostri sunt; eadem enim severitate voluntatem sceleris qua effectum puniri jura voluerunt), ipse quidem utpote majestatis reus gladio feriatur, bonis ejus omnibus fisco nostro addictis; filii vero ejus, quibus vitam imperiali specialiter lenitate concedimus (paterno enim deberent perire supplicio, in quibus paterni, hoc est hereditarii criminis meciuntur exempla), a materna vel avita, omni eciam proximorum hereditate et successione habeantur alieni, testamentis aliorum nichil capiant,{71a} sint perpetuo egentes et pauperes, infamia eos paterna semper comitetur, ad nullum umquam honorem, nulla prorsus sacramenta perveniant, sint postremo tales, ut hiis perpetua egestate sordentibus sit et mors solacium et vita supplicium. Denique jubemus [eciam] eos esse notabiles sine venia, qui pro talibus umquam apud nos intervenire temptaverint. Ad filias sane eorum, quolibet numero fuerint, falcidiam tantum ex bonis matris, sive testata sive intestata defecerit, volumus pervenire, ut habeant mediocrem pocius filie alimoniam, quam integrum emolumentum aut nomen heredis consequantur; micior enim circa eas debet esse sentencia, quas pro infirmitate sexus minus ausuras esse confidimus. Si{69} quis cum principibus, militibus vel privatis, seu quibuscumque personis plebeis eciam{70} scelestem faccionem aut faccionis ipsius inierit sacramentum vel dederit{71} de nece venerabilium et illustrium nostrorum et sacri Romani imperii tam ecclesiasticorum quam secularium principum electorum seu alterius eorundem (nam et ipsi pars corporis nostri sunt; eadem enim severitate voluntatem sceleris qua effectum puniri jura voluerunt), ipse quidem utpute majestatis reus gladio feriatur, bonis ejus omnibus fisco nostro addictis; filii vero ejus, quibus vitam imperiali specialiter lenitate concedimus (paterno enim deberent perire supplicio, in quibus paterni, hoc est hereditarii criminis metuuntur exempla), a materna vel avita, omni eciam proximorum hereditate et successione habeantur alieni, testamentis aliorum nichil capiant, sint perpetuo egentes et pauperes, infamia eos paterna semper comitetur, ad nullum umquam honorem, nullaque sacramenta perveniant, sint postremo tales, ut hiis perpetua egestate sordentibus sit et mors solacium et vita supplicium. Denique jubemus [eciam] eos esse notabiles sine venia, qui pro talibus unquam apud nos intervenire temptaverint. Ad filias sane eorum, quolibet numero fuerint, falcidiam tantum ex bonis matris, sive testata sive intestata defecerit, volumus pervenire, ut habeant modiocrem pocius filie alimoniam, quam integrum emolumentum aut nomen heredis consequantur; micior enim circa eas debet esse sentencia, quas pro infirmitate sexus minus ausuras esse confidimus. Si{69} quis cum principibus, militibus vel privatis, seu quibuscumque personis plebeis eciam{70} scelestam faccionem aut faccionis ipsius inierit sacramentum vel dederit{71} de nece venerabilium et illustrium nostrorum et sacri Romani imperii tam ecclesiasticorum quam secularium principum electorum seu alterius eorundem (nam et ipsi pars corporis nostri sunt; eadem enim severitate voluntatem sceleris qua effectum puniri jura voluerunt), ipse quidem utpote majestatis reus gladio feriatur, bonis ejus omnibus fischo nostro addictis; filii vero ejus, quibus vitam imperiali specialiter lenitate concedimus (paterno enim deberent perire supplicio, in quibus paterni, hoc est hereditarii criminis metuuntur exempla), a materna vel avita, omni eciam proximorum hereditate et successione habeantur alieni, testamentis extraneorum nichil capiant, sint perpetuo egentes et pauperes, infamia eos paterna semper comitetur, ad nullum unquam honorem, nulla prorsus sacramenta perveniant, sint postremo tales, ut hiis perpetua egestate sordentibus sit et mors solacium et vita supplicium. Denique jubemus eciam eos esse notabiles sine venia, qui pro talibus unquam apud nos intervenire temptaverint. Ad filias sane eorum, quolibet numero fuerint, falcidiam tantum ex bonis matris, sive testata sive intestata defecerit, volumus pervenire, ut habeant mediocrem pocius filie alimoniam, quam integrum emolimentum ac nomine heredis consequantur; micior enim circa eas debet esse sentencia, quas pro infirmitate sexus minus ausuras esse confidimus. Si{69} quis cum principibus, militibus vel privatis, seu quibuscumque personis plebeis eciam{70} scelestam faccionem aut faccionis ipsius inierit sacramentum vel dederit{71} de nece venerabilium et illustrium nostrorum et sacri Romanorum imperii tam ecclesiasticorum quam secularium principum electorum seu alterius eorundem (nam et ipsi pars corporis nostri sunt; eadem enim serenitate voluntatem sceleris qua effectum puniri jura voluerunt), ipse quidem utpote majestatis reus gladio feriatur, bonis ejus omnibus fischo nostro addictis; filii vero ejus, quibus vitam imperiali specialiter lenitate concedimus (paterno enim perire deberent supplicio, in quibus paterni, hoc est hereditarii criminis metuuntur exempla), a materna vel avita, omni eciam proximorum hereditate et successione habeantur alieni, testamentis extraneorum nichil capiant, sint perpetuo egentes et pauperes, infamia eos paterna semper comitetur, ad nullum umquam honorem, nulla prorsus sacramenta perveniant, sint postremo tales, ut hiis perpetua egestate sordentibus sit et mors solacium et vita supplicium. Denique jubemus [eciam] eos esse notabiles sine venia, qui pro talibus umquam apud nos intervenire temptaverint. Ad filias sane eorum, quolibet numero fuerint, falcidiam tantum ex bonis matris, sive testata sive intestata defecerit, volumus pervenire, ut habeant mediocrem pocius filie alimoniam, quam integrum emolumentum ac nomine heredis consequantur; micior enim circa eas debet esse sentencia, quas pro infirmitate sexus minus ausuras esse confidimus. Si{69} quis cum principibus, militibus vel privatis, seu quibuscumque personis plebeis eciam{70} scelestam faccionem aut faccionis ipsius inierit sacramentum vel dederit{71} de nece venerabilium et illustrium nostrorum et sacri Romani imperii tam ecclesiasticorum quam secularium principum electorum seu alterius eorundem (nam et ipsi pars corporis nostri sunt; eadem enim severitate voluntatem sceleris qua effectum puniri jura voluerunt), ipse quidem utpote majestatis reus gladio feriatur, bonis ejus omnibus fisco nostro addictis; filii vero ejus, quibus vitam imperiali specialiter lenitate concedimus (paterno enim deberent perire suplicio, in quibus paterni, hoc est hereditarii criminis metuuntur exempla), a materna vel avita, omni eciam proximorum hereditate et successione habeantur alieni, testamentis aliorum nichil capiant, sint perpetuo egentes et pauperes, infamia eos paterna semper comitetur, ad nullum umquam honorem, nulla prorsus sacramenta perveniant, sint postremo tales, ut hiis perpetua egestate sordentibus sit et mors solacium et vita suplicium. Denique jubemus [eciam] eos esse notabiles sine venia, qui pro talibus unquam aput nos intervenire temptaverint. Ad filias sane ipsorum, quolibet numero fuerint, falcidiam tantum ex bonis matris, sive testata sive intestata defecerit, volumus pervenire, ut habeant mediocrem pocius filie alimoniam, quam integrum emolumentum aut nomine heredis assequantur; micior enim circa eas debet esse sentencia, quas pro infirmitate sexus minus ausuras esse confidimus.
Emancipaciones quoque, que a predictis sive in filios post legem dumtaxat latam, sive in filias fuerit collata, non valeat; dotes, donaciones quorumlibet, postremo item alienaciones, quas ex eo tempore qualibet fraude vel jure factas esse constiterit, quo primum memorati de ineunda factione ac societate cogitaverint, nullius statuimus esse momenti. Uxores sane predictorum recuperata dote (si in ea condicione fuerint, ut, que a viris titulo donacionis acceperint, filiis debeant reservare), tempore quo usufructus absumitur, omnia ea fisco nostro se relicturas esse cognoscant, que juxta legem filiis debebantur. Falcidia eciam ex hiis rebus filiabus tantum, non eciam filiis deputetur. Emancipaciones quoque, que a predictis sive in filios post legem dumtaxat latam, sive in filias fuerit collata, non valeant; dotes, donaciones quorumlibet, postremo item alienaciones, quas ex eo tempore qualibet fraude vel jure factas esse constiterit, quo primum memorati de ineunda factione ac societate cogitaverint, nullius statuimus esse momenti. Uxores sane predictorum recuperata dote (si in ea condicione fuerint, ut, que a viris titulo donacionis acceperunt, filiis debeant reservare), tempore quo usufructus absumuntur, omnia ea fisco nostro se relicturas esse cognoscant, que juxta legem filiis debebantur. Falcidia eciam ex hiis rebus filiabus tantum, non eciam filiis deputetur. Emancipaciones quoque, que a predictis sive in filios post legem dumtaxat latam, sive in filias fuerit collata, non valeat; dotes, donaciones quorumlibet, postremo item alienaciones, quas ex eo tempore qualibet fraude vel jure factas esse constiterit, quo primum memorati de ineunda factione ac societate cogitaverint, nullius statuimus esse momenti. Uxores sane predictorum recuperata dote (si in ea condicione fuerint, ut, que a viris titulo donacionis acceperunt, filiis debeant reservare), tempore quo ususfructus absumitur, omnia ea fisco nostro se relicturas esse cognoscant, que juxta legem filiis debebantur. Falcidia eciam ex hiis rebus filiabus tantum, non eciam filiis deputetur. Emancipaciones quoque, que a predictis sive in filios post legem dumtaxat latam, sive in filias fuerit collata, non valeat; dotes, donaciones quarumlibet, postremo item alienaciones, quas ex eo tempore qualibet fraude vel jure factas esse constiterit, quo primum memorati de ineunda factione ac societate cogitaverint, nullius statuimus esse momenti. Uxores sane predictorum recuperata dote (si in ea condicione fuerint, ut, que a viris titulo donacionis acceperunt, filiis debeant reservare), tempore quo usufructus absumitur, omnia ea fischo nostro se relicturas esse cognoscant, que juxta legem filiis debebantur. Falcidia eciam ex hiis rebus filiabus tantum, non eciam filiis deputetur. Emancipaciones quoque, que a predictis sive in filios post legem dumtaxat latam, sive in filias fuerit collata, non valeat; dotes, donaciones quorumlibet, postremo item alienaciones, quas ex eo tempore qualibet fraude vel jure factas esse constiterit, quo primum memorati de ineunda sanctione ac societate cogitaverint, nullius statuimus esse momenti. Uxores sane predictorum recuperata dote (si in ea condicione fuerint, ut, que a viris titulo donacionis acceperunt, filiis debeant reservare), tempore quo usufructus absumitur, omnia ea fisco nostro se relicturas esse cognoscant, que juxta legem filiis debebantur. Falcidia eciam ex hiis rebus filiabus tantum, non eciam filiis deputetur.
Id quod de predictis eorumque filiis cavimus, eciam de satellitibus, consciis ac ministris filiisque eorum simili severitate censemus. Sane si quis ex hiis in exordio inite faccionis studio vere laudis accensus ipse prodiderit faccionem, et premio a nobis et honore donabitur; is vero, qui usus fuerit faccione, si vel sero, tamen incognita adhuc consiliorum archana patefecerit, absolucione tamen ac venia dignus habebitur. Statuimus insuper, ut,{72} si quid contra predictos principes electores ecclesiasticos vel seculares commissum dicatur, eciam post mortem rei id crimen instaurari posse. In hoc item crimine, quod ad lesam in principibus electoribus suis majestatem pertinet, eciam in caput domini servi torquentur. Volumus insuper et presenti imperiali sanccimus edicto, ut eciam post mortem nocencium hoc crimen inchoari possit, ut convicto mortuo memoria ejus dampnetur et bona ejus successoribus ejus eripiantur; nam ex quo sceleratissimum quis ceperit consilium, exinde quodamodo sua mente punitus est. Porro ex quo quis tale crimen contraxit, neque alienare neque manumittere eum posse nec ei solvere jure debitorum decernimus. In hac causa in caput domini servos torqueri, statuimus, id es propter causam faccionis dampnande contra principes electores ecclesiasticos et seculares, ut premittitur. Et si decesserit quis, propter insertam personam successoris bona serventur, si in causa hujusmodi fuisse mortuus arguatur. Id quod de predictis eorumque filiis cavimus, eciam de satellitibus, consciis ac ministris filiisque eorum simili severitate censemus. Sane si quis ex hiis in exordio inite faccionis studio vere laudis accensus ipse prodiderit faccionem, et premio a nobis et honore donabitur; is vero, qui usus fuerit faccione, si vel sero, tamen incognita adhuc consiliorum archana patefecerit, absolucione tamen ac venia dignus habebitur. Statuimus insuper, ut,{72} si quid contra predictos principes electores ecclesiasticos vel seculares commissum dicatur, eciam post mortem rei id crimen instaurari posse. In hoc item crimine, quod ad lesam in principibus electoribus suis majestatem pertinet, eciam in caput domini servi torquentur. Volumus insuper et presenti imperiali sanccimus edicto, ut eciam post mortem nocencium hoc crimen inchoari possit, ut convicto mortuo memoria ejus dampnetur et bona ejus successoribus ejus eripiantur; nam ex quo sceleratissimum quis ceperit consilium, exinde quodammodo sua mente punitus est. Porro ex quo quis tale crimen contraxit, neque alienare neque manumittere eum posse nec ei solvere jure debitorum decernimus. In hac causa in capud domini servos torqueri, statuimus, id es propter causam faccionis dampnande contra principes electores ecclesiasticos et seculares, ut premittitur. Et si decesserit quis, propter insertam personam successoris bona serventur, si in causa hujusmodi fuisse mortuus arguatur. Id quod de predictis eorumque filiis cavimus, eciam de satellitibus, consciis ac ministris filiisque eorum simili severitate censemus. Sane si quis ex hiis in exordio inite faccionis studio vere laudis accensus ipse prodiderit faccionem, et premio a nobis et honore donabitur; is vero, qui usus fuerit faccione, si vel sero, tamen incognita adhuc consiliorum archana patefecerit, absolucione tamen ac venia dignus habebitur. Statuimus insuper, ut,{72} si quid contra supradictos principes electores ecclesiasticos vel seculares commissum dicatur, eciam post mortem rei id crimen instaurari posse. In hoc item crimine, quod ad lesam in principibus electoribus suis majestatem pertinet, eciam in caput domini servi torquentur. Volumus insuper et presenti imperiali sanccimus edicto, ut eciam post mortem nocencium hoc crimen inchoari possit, ut convicto mortuo memoria ejus dampnetur et bona ejus successoribus ejus eripiantur; nam ex quo sceleratissimum quis ceperit consilium, exinde quodamodo sua mente punitus est. Porro ex quo quis tale crimen contraxit, neque alienare neque manumittere eum posse nec ei solvere jure debitorum decernimus. In hac causa in caput domini servos torqueri, statuimus, id es propter causam faccionis dampnande contra principes electores ecclesiasticos et seculares, ut premittitur. Et si decesserit quis, propter insertam personam successoris bona observentur, si in causa hujusmodi fuisse mortuus arguatur. Id quod de predictis eorumque filiis cavimus, eciam de satellitibus, consciis ac ministris filiisque eorum simili severitate censemus. Sane si quis ex hiis in exordio inite faccionis studio ve laudis accensus ipse prodiderit faccionem, et premio [a] nobis et honore donabitur; is vero, qui usus fuerit faccione, si vel sero, tamen incognita adhuc consiliorum archana patefecerit, absolucione tamen ac venia dignus habebitur. Statuimus insuper, ut,{72} si quid contra supradictos principes electores ecclesiasticos vel seculares commissum dicatur, eciam post mortem rei id crimen instauituri posse. In hoc item crimine, quod ad lesam in principibus electoribus suis majestatem pertinet, eciam in caput domini servi torquentur. Volumus insuper et presenti imperiali sanccimus edicto, ut eciam post mortem nocencium hoc crimen inchoari possit, ut convicto mortuo memoria ejus dampnetur et bona ejus successoribus ejus eripiantur; nam ex quo sceleratissimum quis ceperit consilium, exinde quodamodo sua mente punitus est. Porro ex quo quis tale crimen contraxit, neque alienare neque manumittere eum posse nec ei solvere jure debitorum decernimus. In hac causa in caput domini servos torqueri, statuimus, id es propter causam faccionis dampnande contra principes electores ecclesiasticos et seculares, ut premittitur. Et si decesserit quis, propter insertam personam successoris bona observentur, si in causa hujusmodi fuisse mortuus arguatur. Id quod de predictis eorumque filiis quominus, eciam de satelitibus, consciis ac ministris filiisque eorum simili severitate censemus. Sane si quis ex hiis in exordio inite faccionis studio ve laudis accensus ipse prodiderit faccionem, et premio a nobis et honore donabitur; is vero, qui usus fuerit faccione, si vel sero, tamen incognita adhuc consiliorum archana patefecerit, absolucione tamen ac venia dignus habebitur. Statuimus insuper, ut,{72} si quid contra predictos principes electores ecclesiasticos vel seculares commissum dicatur, eciam post mortem rei id crimen instaurari posse. In hoc item crimine, quod ad lesam in principibus electoribus suis majestatem pertinet, eciam in caput domini servi torquentur. Volumus insuper et presenti imperiali sanccimus edicto, et eciam post mortem nocencium hoc crimen inchoari possit, ut convicto mortuo memoria ejus dampnetur et bona ejus successoribus ejus eripiantur; nam ex quo sceleratissimum quis ceperit consilium, exinde quodammodo sua mente punitus est. Porro ex quo quis tale crimen contraxit, neque alienare neque manumittere eum posse nec ei solvere jure debitorum decernimus. In hac causa in caput domini servos torqueri, statuimus, id es propter causam faccionis dampnande contra principes electores ecclesiasticos et seculares, ut premittitur. Et si decesserit quis, propter insertam personam successoris bona serventur, si in casu hujusmodi fuisse mortuus arguatur.

Letzte Änderung: 13. Mai 1998 von Stuart Jenks (für ein korrekt adressiertes E-Post-Formular meinen Namen anklicken!)