Jegliche gewerbliche Nutzung ist untersagt.
Kopieren (Spiegeln auf fremden Servern) – auch zur Verwendung im akademischen Unterricht – ist ebenfalls untersagt.
| Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | c. 7 | Vorwärts zu c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | c. 24 | c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31 | ||||
| B | M | T | C | P |
|---|---|---|---|---|
| Capitulum VIII: De regis Boemie et regnicolarum ejus immunitate{44} | [Capitulum VIII]: De{43a} regis Boemie et regnicolarum ejus immunitate{44} | [Capitulum VIII]: De regis Boemie et regnicolarum ejus immunitate{44} | [Capitulum VIII]: De regis Boemie et regnicolarum ejus immunitate{44} | [Capitulum VIII]: De regis Boemie et regnicolarum ejus immunitate{44} |
| Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, illustribus Boemie regibus, progenitoribus et predecessoribus nostris, necnon regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum fuerit gratiosius et indultum sitque in regno eodem a tempore, cujus contrarii hodie non existit memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utentium sine contradictionis aut interruptionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona ejusdem regni et pertinentiarum ejus ubicumque consistentium, cuiuscumque status, dignitatis, preminentie vel conditionis existat, ad cujuscumque actoris instantiam extra regnum ipsum ad quodcumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et judicum regalis curie sue judicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit: ideoque privilegium, consuetudinem et indultum hujusmodi auctoritate imperiali et de imperialis potestatis plenitudine ex certa scientia innovantes et eciam confirmantes hac presenti nostra constitutione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, consuetudinem vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cujuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta{45} seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in judicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus hujusmodi non comparentes vel non comparentem a quocumque judice, cujuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto judicialiter procedi, processus fieri seu sententias interlocutorias vel diffinitivas, unam vel plures, in quibuscumque prenominatis causis sive negociis quovis modo ferri et promulgari continget, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citationes, precepta, processus et sententias hujusmodi necnon executiones et omnia, que ex eis vel aliquo eorum quomodolibet sequi, attemptari possent vel fieri, irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetuo valituro eadem auctoritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cujus contrarii non habetur memoria, jugiter observatum existit, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cujuscumque status, preminentie, dignitatis vel conditionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sententiis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum judicum necnon executionibus eorundem contra se in regali judicio seu coram regis regni seu predictorum judicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis [liceat] ad quodcumque aliud judicium appellare. Provocationes quoque seu appellationes hujusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant, et appellantes ipsi penam perditionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. | Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, illustribus Boemie regibus, [progenitoribus] et predecessoribus nostris, necnon regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum [fuerit] [gratiosius et indultum] sitque in regno eodem a tempore, cujus contrarii hodie non existit memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utentia sine contradictionis aut interruptionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona ejusdem regni et pertinentiarum ejus ubicumque consistentium, cuiuscumque status, dignitatis, preeminencie vel conditionis existat, ad cujuscumque actoris instantiam extra regnum ipsum ad quodcumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et judicum regalis curie sue judicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeant perpetuis inantea temporibus sive possint: ideoque privilegium, consuetudinem et indultum hujus auctoritate imperiali et de imperialis potestatis plenitudine ex certa scientia innovantes et eciam confirmantes hac presenti nostra constitutione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, [consuetudinem] vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cujuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta{45} seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in judicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus hujusmodi non comparentes vel non comparentem a quocumque judice, cujuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto judicialiter procedi, processus [fieri] seu sententias interlocutorias vel diffinitivas, unam vel plures, in quibuscumque prenominatis causis sive negociis quovis modo fieri vel promulgari contingeret, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citationes, precepta, processus et sententias hujusmodi necnon executiones et omnia, que ex eis vel aliquo ipsorum quomodolibet sequi, attemptari possint vel fieri, irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetue valituro eadem auctoritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cujus contrarii non habetur memoria, jugiter observatum existat, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cujuscumque status, preeminencie, dignitatis vel conditionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sententiis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum judicum necnon executionibus eorundem contra se in regali judicio seu coram regis regni seu predictorum judicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis liceat ad quodcumque aliud judicium appellare. Provocationes quoque seu appellationes hujusmodi, si quas contra hoc interponi contingerit, eo ipso viribus non subsistant, et appellantes ipsi penam perditionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. | Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, illustribus Boemie regibus, progenitoribus et predecessoribus nostris, necnon regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum [fuerit] gratiosius et indultum sitque in regno eodem a tempore, cujus contrarii hodie non existit memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utentia sine contradictionis aut interruptionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona ejusdem regni et pertinentiarum ejus ubicumque consistentium, cuiuscumque status, dignitatis, preeminencie vel conditionis existat, ad cujuscumque actoris instantiam extra regnum ipsum ad quodcumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et judicum regalis curie sue judicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit: ideoque privilegium, consuetudinem et indultum hujusmodi auctoritate imperiali et de imperialis potestatis plenitudine ex certa scientia innovantes et eciam confirmantes ac presenti nostra constitutione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra consuetudinem, privilegium vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cujuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta{45} seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in judicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus hujusmodi non comparentes vel non comparentem a quocumque judice, cujuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto judicialiter procedi, processus fieri seu sententias interlocutorias vel diffinitivas, unam vel plures, in quibuscumque prenominatis causis sive negociis quovis modo ferri et promulgari contingeret, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citationes, precepta, processus et sententias hujusmodi necnon executiones et omnia, que ex eis vel aliquo eorum quomodolibet sequi, attemptari possint vel fieri, irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetue valituro eadem auctoritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cujus contrarii non habetur memoria, jugiter observatum existat, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cujuscumque status, preeminencie, dignitatis vel conditionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sententiis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum judicum necnon executionibus eorundem contra se in regali judicio seu coram regis regni seu predictorum judicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis liceat ad quodcumque aliud judicium appellare. Provocationes quoque seu appellationes hujusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant, et appellantes ipsi penam perditionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. | Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, illustribus Boemie regibus, progenitoribus et predecessoribus nostris, necnon regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum fuerit gratiosius et indultum sitque in regno eodem a tempore, cujus contrarii hodie non existit memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utentium sine contradictionis aut interruptionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona ejusdem regni et pertinentiarum ejus ubicumque consistentium, cuiuscumque status, dignitatis, preeminencie vel conditionis existat, ad cujuscumque actoris instantiam extra regnum ipsum ad quodcumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et judicum regalis curie sue judicium citari poterunt sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit: ideoque privilegium, consuetudinem et indultum hujusmodi auctoritate imperiali et de imperialis potestatis plenitudine ex certa scientia innovantes et eciam confirmantes ac presenti nostra constitutione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, consuetudinem vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cujuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta{45} seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in judicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus hujusmodi non comparentes vel non comparentem a quocumque judice, cujuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto judicialiter procedi, processus fieri seu sententias interlocutorias vel diffinitas, unam vel plures, in quibuscumque prenominatis causis sive negociis quovis modo ferri et promulgari contingeret, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citationes, precepta, processus et sententias hujusmodi necnon executiones et omnia, que ex eis vel aliquo eorum quomodolibet sequi, attemptari possent vel fieri, irritamus penitus et cassamus. Addicientes expresse et edicto imperiali perpetuo valituro eadem auctoritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cujus contrarii non habetur memoria, jugiter observatum existit, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cujuscumque status, preeminencie, dignitatis vel conditionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sententiis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumlibet suorum judicum necnon executionibus eorundem contra se in regali judicio seu coram regis regni seu predictorum judicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis [liceat] ad quodcumque aliud judicium appellare. Provocationes quoque seu appellationes hujusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant, et appellantes ipsi penam perditionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. | Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, illustribus Boemie regibus, progenitoribus et predecessoribus nostris, necnon regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum fuerit gratiosius et indultum sitque in regno eodem a tempore, cujus contrarii hodie non existit memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utentium sine contradictionis aut interruptionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona ejusdem regni et pertinentiarum ejus ubicumque consistentium, cuiuscumque status, dignitatis, preminentie vel conditionis existat, ad cujuscumque actoris instantiam extra regnum ipsum ad quodcumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et judicum regalis curie sue judicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit: ideoque privilegium, consuetudinem et indultum hujusmodi auctoritate imperiali et de imperialis potestatis plenitudine ex certa scientia innovantes et eciam confirmantes hac presenti nostra constitutione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, consuetudinem et indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cujuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta{45} seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in judicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus hujusmodi non comparentes vel non comparentem a quocumque judice, cujuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto judicialiter procedi, processus fieri seu sententias interlocutorias vel diffinitivas, unam vel plures, in quibuscumque prenominatis causis sive negociis quovis modo ferri et promulgari continget, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citationes, precepta, processus et sententias hujusmodi necnon executiones et omnia, que ex eis vel aliquo eorum quomodolibet sequi, attemptari possent vel fieri, irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetuo valituro eadem auctoritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cujus contrarii non habetur memoria, jugiter observatum existit, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli denum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cujuscumque status, preeminencie, dignitatis vel conditionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sententiis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum judicum necnon executionibus eorumdem contra se in regali judicio seu coram regis regni seu predictorum judicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis [liceat] ad quodcumque aliud judicium appellare. Provocationes quoque seu appellationes hujusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant, et appellantes ipsi penam perditionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. |
| Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | c. 7 | Vorwärts zu c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | c. 24 | c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31 | ||||
Letzte Änderung: 09. Mai 1998 von Stuart Jenks (für ein korrekt adressiertes E-Post-Formular meinen Namen anklicken!)