Jegliche gewerbliche Nutzung ist untersagt.
Kopieren (Spiegeln auf fremden Servern) – auch zur Verwendung im akademischen Unterricht – ist ebenfalls untersagt.
| Zu c. 7, Absatz 1 | 2 | Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | Vorwärts zu c. 8 | c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | c. 24 | c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31 | ||||
| B | M | T | C | P |
|---|---|---|---|---|
| Capitulum VII: De successione principum | [Capitulum VII]: De successione principum | [Capitulum VII]: De successione principum | [Capitulum VII]: De successione principum | [Capitulum VII]: De successione principum |
| [1] Inter solicitudines illas innumeras, quibus pro felici statu sacri imperii, cui auctore domino feliciter presidemus, cor nostrum cotidie fatigatur, ad hoc precipue meditatio nostra dirigitur, qualiter desiderata et salubris semper unio inter sacri imperii principes electores jugiter vigeat et eorum corda in sincere caritatis concordia conserventur, quorum providentia suo tempore orbi fluctuanti tanto celerius tantoque facilius subvenitur, quanto inter eos nullus error surrepserit et purior fuerit caritas custodita, obscuritate succisa et jure cujuslibet dilucide declarato. Sane generaliter longe lateque est publicum et quasi per totum orbem notorie manifestum, illustres regem Boemie necnon comitem palatinum Reni, ducem Saxonie et marchionem Brandemburgensem virtute regni et principatuum suorum in electione regis Romanorum in cesarem promovendi cum ceteris principibus ecclesiasticis suis coelectoribus jus, vocem et locum habere et una cum ipsis censeri et esse veros et legitimos sacri imperii principes electores. Ne inter eorundem principum secularium electorum filios super jure, voce et potestate prefata futuris temporibus scandalorum et dissensionum possit materia suscitari et sic bonum commune periculosis dilationibus impediri, futuris auctore Deo cupientes periculis salubriter obviare, statuimus et imperiali auctoritate presenti{41} lege perpetuis temporibus valitura decernimus, ut, postquam iidem principes electores seculares et eorum quilibet esse desierit, jus, vox et potestas electionis hujusmodi ad filium suum primogenitum legitimum laicum, illo vero non extante, ad ejusdem primogeniti primogenitum similiter laicum, libere et sine contradictione cujuspiam devolvatur. Si vero primogenitus hujusmodi absque heredibus masculis legitimis laicis ab hac luce migraret, virtute presentis imperialis edicti jus, vox et potestas electionis predicte ad seniorem fratrem laicum per veram paternalem lineam descendentem et deinceps ad illius primogenitum laicum devolvatur, et talis successio in primogenitis et heredibus principum eorundem in jure, voce et potestate premissis perpetuis temporibus observetur; ea tamen conditione et modo, ut, si principem electorem seu ejus primogenitum aut filium seniorem laicum mori et heredes masculos legitimos laicos defectum etatis pacientes relinquere contingeret, tunc frater senior ejusdem primogeniti tutor eorum et administrator existat, donec senior ex eis legitimam etatem attigerit, quam in principe electore decem et octo annos completos{42} censeri volumus et statuimus perpetuo et haberi; quam dum exegerit,{42a} jus, vocem et potestatem et omnia ab ipsis dependentia tutor ipse sibi totaliter cum officio teneatur protinus assignare. | [1] Inter solicitudines illas innumeras, quibus pro felici statu sacri imperii, cui auctore domino feliciter presidemus, cor nostrum cotidie fatigatur, ad hoc precipue meditatio nostra dirigitur, qualiter desiderata et salubris semper unio inter sacri imperii principes electores jugiter vigeat et eorum corda in sincera [caritatis] concordia conserventur, quorum providentia suo tempore orbi fluctuanti tanto celerius tantoque facilius subvenitur, quanto inter eos nullus error surrepserit et purior fuerit caritas custodita, obscuritate succisa et jure cujuslibet dilucide declarato. Sane generaliter longe lateque est publicum et quasi per totum orbem notorie manifestum, illustres reges Boemie [necnon] comitem palatinum Reni, ducem Saxonie et marchionem Brandemburgensem virtute regni et principatuum suorum in electione regis Romanorum in cesarem promovendi cum ceteris principibus [ecclesiasticis suis co]electoribus jus, vocem et locum habere et una cum ipsis censeri et esse veros et legitimos sacri imperii principes electores. Ne inter eorundem principum secularium electorum filios super jure, voce et potestate prefata futuris temporibus scandalorum et dissensionum possit materia suscitari et sic bonum commune periculosis dilationibus impediri, futuris auctore Deo cupientes periculis salubriter obviare, statuimus et imperiali auctoritate presenti{41} lege perpetuis temporibus valitura decernimus, ut, postquam iidem principes electores seculares et eorum quilibet esse desierint, jus, vox et potestas electionis hujusmodi ad filium suum primogenitum legitimum laicum, illo vero non existente, ad ejusdem primogeniti primogenitum similiter laicum, [libere] et sine contradictione cujuspiam devolvatur. Si vero primogenitus hujusmodi absque heredibus legitimis masculis laicis ab hac luce migraret, virtute presentis imperialis edicti jus, vox et potestas electionis predicte ad seniorem fratrem laicum per veram paternam lineam descendentem et deinceps ad illius primogenitum laicum devolvatur, et talis successio in primogenitis et heredibus principum eorundem [in] jure, voce et potestate premissis perpetuis temporibus observetur; ea tamen conditione et modo, ut, si principem electorem vel ejus primogenitum aut filium seniorem laicum mori et heredes masculos legitimos laicos defectum etatis pacientes relinquere contingeret, tunc frater senior ejusdem primogeniti tutor eorum et administrator existat, donec senior ex eis legitimam etatem attigerit, quam in principe electore decem et octo annos completos{42} censeri volumus et statuimus perpetuo et haberi; quam dum attigerit, jus, vocem et potestatem et omnia ab ipsis dependentia tutor ipse sibi totaliter cum officio teneatur protinus assignare. | [1] Inter solicitudines illas innumeras, quibus pro felici statu sacri imperii, cui auctore domino feliciter presidemus, cor nostrum cotidie fatigatur, ad hoc precipue meditatio nostra dirigitur, qualiter desiderata et salubris semper unio inter sacri imperii principes electores jugiter vigeat et eorum corda in sincere caritatis concordia conserventur, quorum providentia suo tempore orbi fluctuanti tanto celerius tantoque facilius subvenitur, quanto inter eos nullus error surrepserit et purior fuerit caritas custodita, obscuritate succisa et jure cujuslibet dilucide declarato. Sane generaliter longe lateque est publicum et quasi per totum orbem notorie manifestum, illustres reges Boemie [necnon] comitem palatinum Reni, ducem Saxonie et marchionem Brandemburgensem virtute regni et principatuum suorum in electione regis Romanorum in cesarem promovendi cum ceteris principibus ecclesiasticis suis coelectoribus jus, vocem et locum habere et una cum ipsis censeri et esse veros et legitimos sacri imperii principes electores. Ne inter eorundem principum secularium electorum filios super jure, voce et potestate prefata futuris temporibus scandalorum et dissensionum possit materia suscitari et sic bonum commune periculosis dilationibus impediri, futuris auctore Deo cupientes periculis salubriter obviare, statuimus et imperiali auctoritate presenti{41} lege perpetuis temporibus valitura decernimus, ut, postquam iidem principes electores seculares et eorum quilibet esse desierit, jus, vox et potestas electionis hujusmodi ad filium suum primogenitum legitimum laicum, illo vero non extante, ad ejusdem primogeniti primogenitum similiter laicum, libere et sine contradictione cujuspiam devolvatur. Si vero primogenitus hujusmodi absque heredibus masculis legitimis laicis ab hac luce migraret, virtute presentis imperialis edicti jus, vox et potestas electionis predicte ad seniorem fratrem laicum per veram paternalem lineam descendentem et deinceps ad illius primogenitum laicum devolvatur, et talis successio in primogenitis et heredibus principum eorundem in jure, voce et potestate premissis perpetuis temporibus observetur; ea tamen conditione et modo, ut, si principem electorem vel ejus primogenitum aut filium seniorem laicum mori et heredes masculos legitimos laicos defectum etatis pacientes relinquere contingeret, tunc frater senior ejusdem primogeniti tutor eorum et administrator existat, donec senior ex eis legitimam etatem attigerit, quam in principe electore decem et octo annos completos{42} censeri volumus et statuimus perpetuo et haberi; quam dum attigerit, jus, vocem et potestatem et omnia ab ipsis dependentia tutor ipse sibi totaliter cum officio teneatur protinus assignare. | [1] Inter sollicitudinis illas innumeras, quibus pro felici statu sacri imperii, cui auctore domino feliciter presidemus, cor nostrum cottidie fatigatur, ad hoc precipue meditatio nostra dirigitur, qualiter desiderata et salubris semper unio inter sacri imperii principes electores jugiter vigeat et eorum corda in sincere karitatis concordia conserventur, quorum providentia suo tempore orbi fluctuanti tanto scelerius tantoque facilius subvenitur, quanto inter eos nullus error surrepserit et purior fuerit karitas custodita, obscuritate succisa et jure cujuslibet dilucide declarato. Sane generaliter longe lateque est publicum et quasi per totum orbem notorium et manifestum, illustres regem Boemie necnon comitem palatinum Reni, ducem Saxonie et marchionem Brandenburgensem virtute regni et principatuum suorum in electione regis Romanorum in cesarem promovendi cum ceteris principibus ecclesiasticis suis coelectoribus jus, vocem et locum habere et una cum ipsis censeri et esse veros et legitimos sacri imperii principes electores. Ne inter eorundem principum secularium electorum filios super jure, voce et potestate prefata futuris temporibus scandalorum et dissensionum possit materia suscitari et sic bonum commune periculosis dilationibus impediri, futuris auctore Deo cupientes periculis salubriter obviare, statuimus et imperiali auctoritate presenti{41} lege perpetuis temporibus valitura decernimus, ut, postquam iidem principes electores seculares et eorum quilibet esse desierit, jus, vox et potestas electionis hujusmodi ad filium suum primogenitum legitimum laycum, illo vero non extante, ad ejusdem primogeniti primogenitum similiter laicum, libere et sine contradictione cujuspiam devolvatur. Si vero primogenitus hujusmodi absque heredibus masculis legitimis laicis ab hac luce migraret, virtute presentis imperialis edicti jus, vox et potestas electionis predicte ad seniorem fratrem laicum per veram paternalem lineam descendentem et deinceps ad illius primogenitum laicum devolvatur, et talis successio in primogenitis et heredibus principum eorundem in jure, voce et potestate premissis perpetuis temporibus observetur; ea tamen conditione et modo, ut, si principem electorem seu ejus primogenitum aut filium seniorem laicum mori et heredes masculos legitimos laicos defectum etatis pacientes relinquere contingeret, tunc semper senior ejusdem primogeniti tutor eorum et administrator existat, donec senior ex eis legitimam etatem attigerit, quam in principe electore decem et octo annos completos{42} censeri volumus et statuimus perpetuo et haberi; quam dum attigerit, jus, vocem et potestatem et omnia ab ipsis dependentia tutor ipse sibi totaliter cum officio teneatur protinus assignare. | [1] Inter solicitudines illas innumeras, quibus pro felici statu sacri imperii, cui auctore domino feliciter presidemus, cor nostrum cottidie fatigatur, ad hoc precipue meditatio nostra dirigitur, qualiter desiderata et salubris semper unio inter sacri imperii principes electores jugiter vigeat et corda eorum in sincere caritatis concordia conserventur, quorum providentia suo tempore orbi fluctuanti tanto celerius tantoque facilius subvenitur, quanto inter eos nullus error surrepserit et purior fuerit caritas custodita, obscuritate succisa et jure cujuslibet dilucide declarato. Sane generaliter longe lateque est publicum et quasi per totum orbem notorie manifestum, illustres .. regem Boemie necnon comitem palatinum Reni, ducem Saxonie et marchionem Brandemburgensem virtute regni et principatuum suorum in electione regis Romanorum in cesarem promovendi cum ceteris principibus ecclesiasticis suis coelectoribus jus, vocem et locum habere et una cum ipsis censeri et esse veros et legittimos sacri imperii principes electores. Ne inter eorumdem principum secularium electorum filios super jure, voce et potestate prefata futuris temporibus scandalorum et dissensionum possit materia suscitari et sic bonum commune periculosis dilationibus impediri, futuris auctore Deo cupientes periculis salubriter obviare, statuimus et imperiali auctoritate presenti{41} lege perpetuis temporibus valitura decernimus, ut, postquam iidem principes electores seculares et eorum quilibet esse desierit, jus, vox et potestas electionis hujusmodi ad filium suum primogenitum legittimum laicum, illo vero non extante, ad ejusdem primogeniti primogenitum similiter laicum, libere et sine contradictione cujuspiam devolvatur. Si vero primogenitus hujusmodi absque heredibus legittimis masculis legittimis laicis ab hac luce migraret, virtute presentis imperialis edicti jus, vox et potestas electionis predicte ad seniorem fratrem laicum per veram paternalem lineam descendentem et deinceps ad illius primogenitum laicum devolvatur, et talis successio in primogenitis et heredibus principum eorundem in jure, voce et potestate premissis perpetuis temporibus observetur; ea tamen conditione et modo, ut, si principem electorem seu ejus primogenitum aut filium seniorem laicum mori et heredes masculos legittimos laicos defectum etatis pacientes relinquere contingeret, tunc frater senior ejusdem primogeniti tutor eorum et administrator existat, donec senior ex eis legittimam etatem attigerit, quam in principe electore decem et octo annos completos{42} censeri volumus et statuimus perpetuo et haberi; quam dux exegerit, jus, vocem et potestatem et omnia ab ipsis dependentia tutor ipse sibi totaliter cum officio teneatur protinus assignare. |
| Zu c. 7, Absatz 1 | 2 | Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | Vorwärts zu c. 8 | c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | c. 24 | c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31 | ||||
| [2] Si vero aliquem ex hujusmodi principatibus ipsorum imperio sacro vacare contingeret, tune imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tanquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, juribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacationis per regnicolas, qui jus habent eligendi regem Boemie, facienda juxta continentiam eorundem privilegiorum{43} et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex hujusmodi sanccione imperiali in nullo prejudicari volumus, ymo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. | [2] Si vero aliquem ex hujusmodi principatibus ipsorum imperio sacro vacare contingeret, tune imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, juribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacationis per regnicolas, qui jus habent eligendi regem Boemie, facienda juxta continentiam eorundem privilegiorum{43} et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex hujusmodi sanccione imperiali in nullo prejudicari volumus, ymmo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. | [2] Si vero aliquem ex hujusmodi principatibus ipsorum imperio sacro vacare contingeret, tune imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, juribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacationis per regnicolas, qui jus habent eligendi regem Boemie, facienda juxta continentiam eorundem privilegiorum{43} et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex hujusmodi sanccione imperiali in nullo prejudicari volumus, ymmo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. | [2] Si vero aliquem ex hujusmodi principatibus ipsorum imperio sacro vacare contingeret, tune imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, juribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacationis per regnicolas, qui jus habent eligendi regem Boemie, faciendi juxta continentiam eorundem privilegiorum{43} et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex hujusmodi sanccione imperiali in nullo prejudicari volumus, ymo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. | [2] Si vero aliquem ex hujusmodi principatibus ipsorum ipsorum sacro vacare contingeret, tune imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legittime devoluta, salvis semper privilegiis, juribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacationis per regnicolas, qui jus habent eligendi regem Boemie, facienda juxta continentiam eorumdem privilegiorum{43} et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex hujusmodi sanccione imperiali in nullo prejudicari volumus, ymmo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. |
| Zu c. 7, Absatz 1 | 2 | Zurück zu Prolog | c. 1 | c. 2 | c. 3 | c. 4 | c. 5 | c. 6 | Vorwärts zu c. 8 | c. 9 | c. 10 | c. 11 | c. 12 | c. 13 | c. 14 | c. 15 | c. 16 | c. 17 | c. 18 | c. 19 | c. 20 | c. 21 | c. 22 | c. 23 | c. 24 | c. 25 | c. 26 | c. 27 | c. 28 | c. 29 | c. 30 | c. 31 | ||||
Letzte Änderung: 11. Mai 1998 von Stuart Jenks (für ein korrekt adressiertes E-Post-Formular meinen Namen anklicken!)